Einn ágætur vinur minn segir, að hægt sé að skipta fólki niður í þrjá hópa. Á toppnum tróna yfirburðaeinstaklingar og þeir tala um hugmyndir. Í flokki tvö eru meðal-Jónarnir og þeir tala um hluti. Og á botninum er ómerkilegt fólk, en það talar um hvort annað.

Mér finnst þetta ágæt flokkun hjá honum og fór strax að velta því fyrir mér í hvaða flokk ég færi. Eftir að hafa rennt í gegn um færslurnar á síðunni minni, komst ég að þeirri niðurstöðu að 24% af efninum væri hægt að setja í efsta flokkinn, 42% í flokk tvö og 2% í flokk þrjú (færsla þar sem ég hálft í hvoru baktalaði Osló var hálfómerkileg). Sumar færslur gat ég ekki sett í neinn flokk og þær kallaði ég bara bull. En það er 32% af efninu. Ég þarf að fara að rétta þetta hlutfall.

En, já. Svo ég snúi mér að einhverju allt öðru; einhverju sem gripið er af fullkomnu handahófi. Hmm... Bara eitthvað. Til dæmis: Er einstaklingshyggja orsök eða afleiðing kapítalisma? Eða sitt lítið af hvoru? Eru femínistar fæddir heimskir eða hefur þjóðfélagið alið þetta í þá? Eða er það kannski ég sem er heimskur? Er raunveruleikinn ,,raunverulegur"? Eða er hann afstæður (mín upplifun sú eina sem er raunveruleg, og allt annað verði að skoðast frá þeim vinkli)? Mun einhver nokkurn tímann skilja þessar raunveruleika-hugrenningar? Nei, bara að spá. Mínir venjulegu þankar. Jamm og já. Ósköp venjulegir þankar á venjulegum degi.