Jesús

Var hann til? Ég held það.

Ég held að hann hafi verið frekar sniðugur gæi. Mikill sölumaður, svo mikið er víst. Hann hefur talað af mikilli sannfæringu og komið vel fyrir. Fólki hefur þótt hann hrífandi og spakur. Ræðurnar hafa vafalaust verið kynngi magnaðar og snjallar. Ég sé fyrir mér að hann hafi talað af mikilli andagift. Orðin komið sjálfkrafa til hans, og nánast oltið út úr honum yfir hópinn, sem horfði á fullur aðdáunnar.

Ég held að hann hafi ekki verið hrappur í þeim skilningi, að hann hefur örugglega trúað öllu því sem hann boðaði sjálfur; hann var ekki vísvitandi að blekkja neinn. Það hefur verið tuggið ofan í hann á unglingsárunum, að hann væri sonur Guðs. Í uppreisn við foreldra sína hefur hann þrjóskast við að trúa því og heimtað að fara í iðnskóla. Sem hann gerði. Seinna hefur hann orðið fyrir uppljómun af einhverju tagi (ætla ekki að segja frelsun) og kosið að trúa dellu foreldra sinna. Og þá upphófst ævintýrið.

Ef lýsa ætti Biblíunni með einni setningu, væri það: Smiður fer í ferðalag, eignast góða vini og lendir í alls kyns ævintýrum.

Ég held að þetta hafi nokkurn veginn verið svona. Hann ferðaðist á milli, hélt ræður og lenti í ævintýrum. Svo hafa ræflarnir sem fylgdu honum um hvert fótmál ýkt afrek hans og sögurnar fóru á kreik. Svo var hann tekinn af lífi á hápunkti ferils síns, en goðsögnin lifði áfram. - Rétt eins og John Lennon. Hann dó ungur og töff. Þannig verður hans alltaf minnst. Paul McCartney var einu sinni ungur og töff. Hann hélt áfram að lifa, varð algjör lúði og þannig mun minning hans verða.

Jesús - töff

Paul McCartney - ekki töff

Þetta er nú ljóta vitleysan. Eftir því sem ég skrifa meira, fjarlægist ég það sem ég ætlaði upphaflega að skrifa um. Ég ætlaði að feisa Palla, sem dregur það í efa að Jesú hafi verið til. Ég nenni því ekki úr þessu. Palli: Þú getur lesið þetta.

Niðurstaða dagsins í dag: Jesú var örugglega frekar góður gæi.
Niðurstaða morgundagsins: Guð er vondur gæi.

P.s.
Ohh... Ég hefði átt að skrifa um delluna í Ólafi Ragnari. Hvílíkt hringl.