Skuldir

Mikið er að tala um að niðurgreiða eigi skuldir hins og þessa.  Framsóknarmenn vilja gefa 20% afslátt jafnt á alla skuldara.   Niðurgreiðsla af þessu tagi myndi falla á ríkissjóð og dreifast að lokum á skattgreiðendur.  Gagnvart skuldlausum er þetta ekki sanngjarnt. 

Dæmi:

Jói pípari er 28 ára og skuldar 40 milljónir.  Hann eyddi úr hófi fram; keypti sér stórt hús og sportbíl fyrir peninginn.  Framsóknarmenn vilja breyta þessari skuld í 32 milljónir, þannig myndu 8 milljónir falla á ríkissjóð. Þeir vilja m.ö.o. gefa Jóa pípara 8 milljónir.

Gummi Ben skuldar hins vegar ekki neitt.  Hann var skynsamur, tók engin lán og lifði knappt.  Hann fær ekki krónu frá framsóknarmönnum (en hefði þó ekkert á móti því að fá frá þeim 8 milljónir).

Báðir greiða sömu upphæð í skatt.

Hvers vegna í veröldinni ætti sá ráðvandi maður, Gummi Ben, að greiða niður skuldir þeirra sem eyddu úr hófi fram.  Ekki bjó hann í stóra húsinu.  Ekki fékk hann að keyra sportbílinn.  - En nú þarf hann skyndilega að greiða niður húsið og sportbílinn hans Jóa.  Það er ekki sanngjarnt.

Réttara væri, að skuldarar greiði niður skuldir sínar sjálfir.  Jói gæti t.d. minnkað við sig, selt bílinn og húsið og leigt pínulitla kytru á Týsgötunni, eins og Gummi gerði.  Skuldin sem eftir stæði myndi dreifast yfir langan tíma.  Og ef hann gæti ekki staðið í skilum, myndi ríkið að sjálfsögðu sjá honum aumur með sínum aðferðum.

Þetta er auðvitað sárt.  Menn sem hafa lifað eins og kóngar eiga erfitt með að kyngja Týsgötunni.  En áttu þeir hvort eð er nokkuð í gamla lífstílnum?  Er Jói pípari ekki bara kominn á þann stað í lífinu, sem eðlilegt er að 28 ára menn séu á?  Ég held það.

Svar við myndagátu:

1. Jóhanna situr í forsætisráðherrastólnum - hahaha, hverju finna þeir upp á næst!

2. Það að er píanó í herberginu.

3. Katrín Jakobsdóttir er í fötum.

4. Kolbrún Halldórsdóttir er ekki í kraftgalla.

5. Líkamsstelling Gylfa er fullkomlega óviðeigandi.

Sá sem komst næst þessu, var Lúlli Baukur.  Hann fær ókeypis í bíó.  Til hamingju með það, Lúlli minn.

Áherslubreyting

Stundum fæ ég það á tilfinninguna, að lesendur þessarar síðu séu verr gefnir en almennt gengur og gerist. Þeir virðast oft ekkert botna í stórsnjöllum vangaveltum mínum. Ég sé þá fyrir mér, sljóa til augnanna, lesa línu eftir línu með puttann á skjánum til að tapa ekki þræðinum. Endrum og sinnum grípa þeir í orðabók til að fletta upp á flóknustu orðunum, en það er til lítils gagns, enda hefur stafrófið alltaf vafist fyrir þeim.

Þegar þetta rann upp fyrir mér, ákvað ég að hugsa dæmið upp á nýtt. Ég verð að miða skrifin við vitsmunastig lesenda þessarar síðu. Setningarnar verða hér eftir stuttar. Orðin líka. Löng orð (fleiri en þrjú atkvæði), verða hlutuð í sundur með þankastriki. Áhersluatriði verða feitletruð. Litir verða óspart notaði til að gera textann líflegan. Upphrópanir verða ritaðar með hástöfun og upphrópunarmerkjum fjölgað úr einu í nokkur.

Það sem skiptir mestu máli, er að breyta áherslunni. Hér eftir verða efnistökin ævinlega léttvæg. Líklega er best að helga síðuna dýrum, þá með sérstaka áherslu á hunda, ketti og páfagauka. Myndum mun fjölga talsvert.

Til þess að ákvarða hve djúpt ég þarf að kafa, langar mig að leggja fyrir lesendur þessarar síðu gáfnapróf.

Finnur þú fimm villur?

Og ennfremur er hér greindarvísitölupróf [1] sem ég myndi vilja að lesendur tækju. Niðurstöðum skal skila í kommentakerfið.

[1]

Ath! Að prófi loknu biðja þeir um email addressu og falast síðan eftir greiðslukortanúmerinu.  Ekki gefa það upp. Niðurstöðurnar fáiði síðan sendar til ykkar í tölvupósti

Stutt færsla

DV ætlar að skrifa um Woody Allen síðuna í dag eða á morgun. Allir að kíkja á það.

Póker

Ég er alltaf að hugsa um póker.  Í lestinni á leiðinni niður í bæ marinera ég hugann upp úr heppilegustu nálguninni á hinar og þessar ,,hendur", velti fyrir mér líkunum og hvort að einhver sálfræði sé til staðar.  Eftir nokkra klukkutíma hrekk ég aftur inn í raunheima, örþreyttur af áreynslu.

Stundum gerist það að ég næ ekki að stilla mig úr póker-gírnum.  Þá stend ég sjálfan mig að því, að vega og meta hin og þessi atriði á mælikvarða sem bara er notaður í póker.  Umhverfið verður lævi blandið og ég tortrygginn eftir því.  Þá velti ég mikið fyrir mér sambandi umbúða og innihalds.  - Ósköp er þessi maður rogginn, ætli það sé innistæða fyrir því?  Eða er hann kannski bara að blöffa?  Svo fer heilmikill tími í að greina hann.

Þrír möguleikar.  Hann er með góða hönd, tvo kónga.  Það er völlur á kappanum, vegna þess að hann er aðalmaðurinn og um það er ekki deilt.  Annar möguleiki gæti verið, að hann sé í grunninn til með slæma hönd, 5 og 9, en nái að blöffa sig í bílstjórasætið.  Það er svosem í lagi á meðan enginn ,,sér hann" (þ.e. sér í gegn um hann).  Svo er það þriðji möguleikinn:  Maðurinn er með frekar slæma hönd, en heldur að hún sé góð.  Gæti verið samlita 7 og 8.  Stundum gengur hún upp, en þegar á reynir tapar hann eiginlega alltaf.

Svo er það náttúrulega aðalspurningin, eru mín eigin spil betri en þessara sjálfumglöðu spraðabassa?

Hér var ég búinn að skrifa upp heilmikið dæmi, þar sem Davíð og Jóhanna voru greind í upphafshandir og borðföstu spilin táknuðu Seðlabankadeiluna.  En ég var búinn að ákveða að hætta að skrifa um pólitík, þannig að ég tók þetta út.